DUA DUA DUA.........

Dua, dua eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış
N.FAZIL




DUALARIMIZI PAYLAŞALIM





Bir turizm şirketinin reklâm afişinde, “ güneşimizi paylaşalım” yazıyordu. Gerçi onlar “ cebinizdeki parayı paylaşalım” diyorlardı ama insanlara paylaşma duygusu ile yaklaştıkları için afişleri ilgi çekiyordu.
Paylaşmak duygusu, insanda bulunan en asil duygulardan birisidir. İnsan her zaman başkaları ile bir şeyler paylaşma ihtiyacı içinde olabilir. Yani paylaşmak bir ihtiyaçtır. İnsan yakınları, dostları ve sevdikleri ile bazı şeyleri paylaşarak bu ihtiyacını giderir.









Paylaşan insan mutlu olur, huzur bulur. Dertli ise, dostları ile derdini paylaşır, onların yanında olmasından kuvvet bulur, destek alır. Böylece ruhunun omuzlarındaki yük hafifleşir. Sevinçli ise, sevincini paylaşır, bu şekilde dostlarını da sevindirdiği için dostlarının sayısı kadar sevinci de artar. Kısacası, “ acılar paylaşıldıkça azalır, sevinçler paylaşıldıkça artar.”















Paylaşabileceğimiz en güzel şeylerden birisi de dualarımızdır. Dua eden insan mutlu olur. Çünkü dua, bir taleptir. Bir arzuhaldir. Her şeye gücü yeten ve “ her şeyin anahtarı O’nun yanında, her şeyin dizgini O’nun elinde” olan bir Zat’a müracaat ederek istek ve ihtiyaçlarını iletmektir. İnsanın istekleri hiç bitmediği gibi, ihtiyaçları da “hayalinin yettiği yere kadar” uzanmaktadır. Bu kadar âciz ve muhtaç olan insanın bu kadar fazla olan taleplerini ancak bir Kadir-i Mutlak olan Cenab-ı Hak yerine getirebilir. İşte dua, böyle yüce bir makama verilen bir dilekçedir.















Dua ile Rabbimize dilekçemizi arz edip O’ndan bir şeyler isterken, isteklerimizi kendi nefsimiz ile sınırlı tutmaz, başkaları için de aynı şeyleri arzu ederek dua edersek, bu durum Cenab-ı Hak’kın hoşuna gider. Belki de bizim için olmasa bile, bizden daha hayırlı bir kulunun hatırı için o duamızı kabul eder. Böylece hem bize, hem de duamıza iştirak ettiğimiz insanlara rahmeti ile muamele eder.











Peygamber Efendimiz (s.a.v.), “Bir Müslüman, kendisi için istediğini başkaları için de istemedikçe, kâmil mü’min olamaz” buyurmuşlardır. Öyleyse duamıza bütün Müslümanları, hata tüm insanları dahil etmek suretiyle Allah’ın nimetlerini paylaşmayı arzu etmeliyiz. Cenab-ı Hak’ın hazinesi pek geniştir. Bir insana verdiğini bütün insanlığa da verebilir ve hazinesinden hiçbir azalma olmaz. “Herkese aynı nimetten verirse benim payıma daha az düşer” gibi bir düşünceye gerek yoktur. Güneşin ışığından bütün insanlar yararlanırken, hiç kimsenin payı ötekinden daha az değildir.












Evet dostlar, dualarımızı paylaşalım. Rabbimizden bir şeyler istemek, bir hacetimizi arz etmek üzere elimizi açtığımız zaman, kendimiz için istediğimiz güzel şeyleri başka insanlar için de isteyelim. İsmini bildiğimiz kardeşlerimize ismen dua edelim. Ola ki onların hatırı için Rabbim bizim duamızı kabul eder de, hem kardeşlerimiz, hem de biz ilahi affa ve mazhar oluruz. Bir kardeşimizle vedalaşırken, “ bana da dua et” deriz. Veya birisi bize nezaketen “bir isteğin var mı?” diye sorduğunda, “dualarınız talep ediyorum” deriz. Bu şekildeki istek ve temenniler, dualarımızı paylaşmaktır. Manevi bir dayanışma ve destek arayışıdır.
Yapmış olduğumuz ibadetlerde ve dualarda hasıl olduğunu umduğumuz ecir ve sevabı, sevdiklerimize de hediye edersek, yine duamızı paylaşmış oluruz. Bir sevdiğimize verebileceğimiz en güzel hediye, onun için yapacağımız bir dua olabilir.
Elimizde bulunan kıt imkânlarımızı muhtaç bir kardeşimizle paylaştığımız zaman ne kadar mutlu oluruz. Hatta kendi payımızdan ve hakkımızdan fedakârlık yaparak kardeşlerimizin daha fazla istifade etmesini isteriz. Bu bizim huzurumuzu ve mutluluğumuz artırır. Dua ederken de kendimiz için istediğimiz bir nimeti diğer mü’min kardeşlerimiz için de istemek, bizi daha fazla mutlu edecektir.
Dualarımıza bütün mü’minleri ve hatta tüm insanlık âlemini dahil eder, onlar için de Rabbimizden iyilik ve güzellikler istersek, hem duamız kabule daha yakın olacak, hem de kalbimiz ve ruhumuz daha büyük bir huzur bulacaktır.