TEFEKKÜR

NE SANDIN?


Rahman olan Rabbim rahmet etmese,
Yağmur damla damla iner mi sandın.
Yer yüzüne rahmetini sermese,
Damlalar toprağa siner mi sandın,

Bilirsin bir iğne ustasız olmaz,
Dağ başında bir köy, muhtarsız olmaz,
Küçücük bir tekne, kaptansız olmaz,
Bu dünya sahipsiz döner mi sandın.


Sorular iç içe, niçin ve neden,
Gezegenler çıkmaz yörüngesinden,
Şu nurlu kandiller kendiliğinden,
Arzın tavanında yanar mı sandın.


Bindörtyüz yıl evvel bir Nebî geldi,
Parmağıyla ayı ikiye böldü,
Yıldızlara bastı, arşa yükseldi
Ayda yürümeyi hüner mi sandın.

Gafil gönül, karanlığa saparsın,
Nura karşı gözlerini kaparsın
Gündüzü kendine gece yaparsın,
Güneş üflemekle söner mi sandın.