GİTTİM, GÖRDÜM GELDİM

Selamün Aleyküm muhterem blogcular

Senelik iznimin bir kısmını memleketimde geçirmek üzere bir süre buralardan uzak kaldım. Ama “sayılı gün tez geçer” denildiği gibi gerçekten tez geçti ve dönüp dolaşıp kürkçü dükkanına döndük. Ama güzel bir tatil geçirdim. Çok hoş ziyaretlerde bulunup, nefis ziyafetlere konuk oldum. Köyümün soğuk suyundan yudumladım, mis gibi havasını teneffüs ettim. Tarlamızın toprağını kokladım, taşlarını okşadım.
Sıla-yı rahm ederek hem Peygam Efendimizin (s.a.v.)tavsiyesini yerine getirdim, hem dost ve akrabalarla hasret giderip hoş sohbetlerde bulundum.
Burada sizlere köyümü anlatıp köy hasretliği çekenlerin yüreğine hüzün yüklemek istemiyorum. Şu anda her birimiz ayrı şehirlerde ve hatta ayrı ülkelerde yaşıyor olsak da, bir çoğunuzun köy kökenli olduğunu düşünüyorum.
Bizim oralarda bu aylarda büyük bir hareketlilik yaşanır. “Gavurcu” denilen ve Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde yaşayan gurbetçiler, izinlerini geçirmek üzere memlekete gelirler. Çeşitli marka ve modellerde lüks arabaları ile köyün sokaklarında toz kaldırırken, köyde yaşayan gençlerin de hayallerini tahrik ederler. “Bir biz gidemedik şu gavura” diye iç geçiren gençlerin sayısı oldukça fazladır. Ama orada yaşayanlar da “ siz bakmayın burada bir aylığına hava atıp lüks arabalara bindiğimize, oradaki çalışma ve yaşama şartlarını bir bilseniz hiç heveslenmezsiniz” diyerek samimi itiraflarda bulunanlar çoğunluktadır.
Beni en çok sevindiren, gurbetçilerimizin manevi yönünün gittikçe kuvvetlenmekte olduğudur. Avrupa’dan izine gelen işçi ailelerinin hemen tamamı dini açıdan kendilerini geliştirmişler. Çocukların, ve kızların ve kadınların hepsi Kur’an- Kerim okumasını biliyorlar. Oralardaki Kur’an kurslarının faaliyetlerinden istifade etmişler. Bir de Avrupa’da her türlü dinî cemaat ve tarikatler serbestçe faaliyet gösterdiği için dinlerini öğrenmek daha kolay olmuş. Namaz vakitlerinde camide gördüğüm insanların çoğu gurbetçilerden meydana geliyordu. Demek ki gayrı Müslimlerin arasında yaşamak, İslam’ı öğrenmeye ve yaşamaya engel değilmiş diyerek sevindim. Zor olan, Türkiye gibi bir İslam ülkesinde dinini öğrenmek ve yaşamakmış meğer.
Evet sevgili dostlar, yazılacak çok şey var ama, vaktinizi almak, kafanızı yormak istemiyorum.
Hepinizi sevgi ile selamlıyor, Allah’ın Rahmeti, Mağfireti ve bereketi üzeriniz olsun diyorum.
Yorum yazan dostlara, uğrayıp geçen ziyaretçilerimize de ayrı ayrı teşekkür ediyor, ebedi saadet, selamet ve mutluluklar diliyorum.