27 Mayıs 2007 Pazar

GAFİL BAŞLARA BİR TOKMAK

NE SANDIN?

Rahman olan Rabbim rahmet etmese,
Yağmur damla damla iner mi sandın.
Yer yüzüne rahmetini sermese,
Damlalar toprağa siner mi sandın,
















Bilirsin bir iğne ustasız olmaz,
Dağ başında bir köy, muhtarsız olmaz,
Küçücük bir tekne kaptansız olmaz,
Bu dünya sahipsiz döner mi sandın.
























Sorular iç içe, niçin ve neden?
Gezegenler çıkmaz yörüngesinden,
Şu nurlu kandiller kendiliğinden,
Arzın tavanında yanar mı sandın.


















Bindörtyüz yıl evvel bir Nebî geldi,
Parmağıyla ayı ikiye böldü,
Yıldızlara bastı, arşa yükseldi
Ayda yürümeyi hüner mi sandın.

















Gafil gönül, karanlığa saparsın,
Nura karşı gözlerini kaparsın
Gündüzü kendine gece yaparsın,
Güneş üflemekle söner mi sandın.

2 yorum:

suveyda dedi ki...

ne güzel dörtlükler bunlar.
yüreğinize sağlık.

hayat sorgulamadan, sorgularken dahi sadece akıl ile değil, kalp gözüyle bakmadan anlaşılmıyor.

sandığımız ve yanıldığımız o kadar çok şey var ki.

hayırlı cumalar gönül pınarı...

Gönül Pınarı dedi ki...

SUVEYDA,

Teşekkür ediyorum. Demek ki güzellikleri gören ve takdir eden bir çift göz daha varmış. Seni tebrik ediyorum.

Biz gördüğümüz güzelliklerin bir parçasını yansıtmaya çalışıyoruz. Aynamız nisbetinde bir görüntü sunuyoruz.

Rabbim her zaman gerçek görüntüleri görmeyi, anlamayı ve takdir ile sahibini tesbih etmeyi nasip etsin.